Οι ιστορίες του Artbomber

Η συγγραφή του πρώτου μας βιβλίου ξεκίνησε.

Έφτασε η πρώτη ιστορία του Artbomber.

Υπάρχει ακόμη καιρός για να συμμετάσχετε όσοι το επιθυμείτε στην πρωτότυπη εκδοτική προσπάθεια του Artbomber.

Ενημερωθείτε για τις πρωτοποριακές υπηρεσίες που μπορεί να προσφέρει ο Artbomber στους νέους δημιουργούς.

Ο Artbomber έρχεται με αποστολή αλλά και μοναδική επιλογή να συγκρουστεί με τους ισχυρούς της τέχνης.
Αγκαλιάζοντας όλες τις πιθανές και απίθανες, γνωστές και άγνωστες μορφές τέχνης και τους δημιουργούς όλου του κόσμου, θέλει να αποτελέσει την ιδανική πλατφόρμα δράσης του καλλιτέχνη και κυρίως τον ισχυρότερο συνεργάτη και υποστηρικτή του νέου δημιουργού.

(ενημερωθείτε από το www.artbomber.blogspot.com)

(Ο Artbomber βγαίνει στον αέρα την 1η Νοεμβρίου)

Εκλογές 2007

Τί είπαν ρε παιδιά οι πολιτικοί αρχηγοί χθες; Δυστυχώς μ' έβαλαν οι γονείς μου για ύπνο και δεν το άκουσα.

Αληθεύει ότι ο Καραμανλής είπε τους φοιτητές που διαδήλωναν ταραξίες;

Αληθεύει ότι ο Γιωργάκης ως Υπουργός του Πασόκ λέει είχε στηρίξει πράγματα που τώρα αρνείται και κατακρίνει;

Αληθεύει ότι ο Παπαθεμελής λέει τα τελευταία 3.5 χρόνια δεν έχει διαφωνήσει σε τίποτα με τον Καραμανλή; (Τότε γιατί θα τον ψηφίσουν οι γονείς της Ελενίτσας;)

Αληθεύει ότι ο Αλαβάνος ούτε για πλάκα δεν τόλμησε να πει δημόσια ότι το γειτονικό κράτος θα πρέπει να λέγεται Σκόπια και όχι Μακεδονία;

Αληθεύουν όλα αυτά; Καλά πότε θα ωριμάσουν όλοι αυτοί; Αρχίζουν και μου σπάνε τα νεύρα...!!!

Ολέ ολέ ολέ ολέ

Εντάξει τώρα... Πρέπει να το γράψω για να υπάρχει κάπου γραμμένο. Αυτή η ατάκα θα μείνει στην ιστορία.

Είπε η κα Παπαρήγα...





"Φταίει η κατάσταση της δημόσιας παιδείας για το ότι πολλά στελέχη μας θυσιαστήκαμε και αναγκαστήκαμε να στείλουμε τα παιδιά μας στα ιδιωτικά σχολεία".

( Η κα Παπαρήγα λέγεται ότι έστειλε τα παιδιά της στο αμερικάνικο κολλέγιο. Σε ιδιωτικό τα έστειλε σίγουρα. Πως νομίζω όμως ότι τα έστειλε συγκεκριμένα στο αμερικάνικο κολλέγιο...)

Και για να εξηγούμαστε. Όχι ότι οι άλλοι ήταν καλύτεροι. Απλά από τους άλλους περιμέναμε να μην απαντήσουν σε καμία ερώτηση. Αυτό το Παπαρηγομαργαριτάρι όμως προσωπικά δεν το περίμενα. Πάντα τη θεωρούσα αν μη τι άλλο σοβαρή την Αλέκα. Κοίτα όμως θυσίες που έχει κάνει η καημένη... Άστα, δράμα σου λέω, δράμα.

Εκλογές 2007

Όχι ρε δεν θα μας τρελάνετε εσείς. Εμείς θα σας τρελάνουμε.
Και πρώτος ο απίστευτος http://xptiseis.blogspot.com
Από εκεί τα παρακάτω.

Έχουμε και άλλα. Έχουμε και άλλα...

Ας μου απαντήσει κάποιος ρε παιδιά...

- Γιατί πρώτα έφτασε ο άνθρωπος στο φεγγάρι και μετά εφηύραμε τα ροδάκια στις βαλίτσες;
- Γιατί οι Καμικάζι φορούσαν κράνος;
- Ποιανού ιδέα ήταν η λέξη ψευδός να έχει τα γράμματα Ψ και Σ;

Ρε, τι μπορεί να μάθει κανείς...!!!

Αδαμαντορυχείο στη Νότιο Αφρική υποστηρίζει ότι ανακάλυψε το μεγαλύτερο διαμάντι που έχει βρεθεί ποτέ στη Γη, με βάρος περίπου 7.000 καράτια.. Στις πρώτες φωτογραφίες, το διαμάντι φαίνεται να έχει μέγεθος καρύδας και λάμπει με πρασινωπή απόχρωση. Το διαμάντι έχει βάρος διπλάσιο από το διαμάντι «Κάλιναν», το διάσημο διαμάντι του βρετανικού στέμματος. Ένα καράτι ισούται με 0,2 γραμμάρια.

(αγάπη μου, μην ακούς αυτές τις μαλακίες. Το δικό σου είναι καλύτερο)

Γεια σου πατρίδα

Νιμίζω [=ανακατεύω, κινώ]. Μια χαρακτηριστική φράση που ακούγεται στο χωριό «Δεν ψόφισι, νομίγιτι ακόμα». Πιθανότητα είναι το ρήμα "αναμεινγύω", "μείγνυμι", "μίσγω"- Αναμειγνύω, άρα κινώ, ανακινώ

Έρχεται ο Αrtbomber...

Ο Artbomber ήρθε στον κόσμο με αποστολή αλλά και μοναδική επιλογή να συγκρουστεί με τους ισχυρούς της τέχνης.

Ακολουθώντας το παράδειγμα του Νικόλα Άσιμου που πουλούσε σε κασσέτες τα τραγούδια του αλλά και άλλων καλλιτεχνών που ήρθαν σε σύγκρουση με τις εταιρείες τους και έχοντας ως αυτοσκοπό δημιουργίας του, την ανατροπή του υπάρχοντος σκηνικού, θέλει να γίνει ο μεγαλύτερος διαδικτυακός πολυχώρος τέχνης. Ο Artbomber απαγορεύει την είσοδο σε δικαιώματα «εταιρειών», «τρίτων» και «μεσαζόντων» και αναγνωρίζει ως μοναδικό λήπτη αποφάσεων τον ίδιο το δημιουργό.

Αγκαλιάζοντας όλες τις πιθανές και απίθανες, γνωστές και άγνωστες μορφές τέχνης και τους δημιουργούς όλου του κόσμου, θέλει να αποτελέσει την ιδανική πλατφόρμα δράσης του καλλιτέχνη και κυρίως τον ισχυρότερο συνεργάτη και υποστηρικτή του νέου δημιουργού.

Ο Artbomber επιδιώκει με τις επαναστατικές και πρωτοπόρες υπηρεσίες που προσφέρει στον καλλιτέχνη, να αναδείξει και να προβάλει τη δουλειά του νέου δημιουργού και να τον στηρίξει στην προσπάθειά του να ασχοληθεί αποκλειστικά με την τέχνη του. Επίσης θέτει νέες ανατρεπτικές παραμέτρους στην προώθηση των έργων τέχνης, κινούμενος πάντα στην κατεύθυνση ότι όλα λειτουργούν υπέρ του δημιουργού.

(1η Νοεμβρίου στον αέρα)

Η παροιμία της ημέρας

Πως πάν' αράπη τα παιδιά σου, όσο πάνε και μαυρίζουνε.

Το φαινόμενο του "να χειροκροτάς κάτι που δεν σου αρέσει".

Το είδα στο Ηρώδειο στην άθλια συναυλία του Priesner την περασμένη Τρίτη. Δεν μπορούσα να το πιστέψω αυτό που έβλεπα. Και άρχισα να το σκέφτομαι. Δεν αναφέρομαι στη μουσική του αλλά στο φαινόμενο. Σίγουρα σε κάποιους άρεσε αυτό που είδαν. Εμένα προσωπικά όχι. Δεν διεκδικώ το αλάθητο και την μοναδική αλήθεια. Από την άλλη όμως του πούστη... δεν μπορεί να άρεσε σ' όλους. Δεν μπορεί να ήμουν ο μόνος που αγωνιούσε να τελειώσει αυτό το ηχητικό μαρτύριο με σύνθεση ασύνδετων ήχων και κραυγών (και πάντως όχι μελωδίας).

{καλά εδώ που τα λέμε μπορεί και να τον αδικώ και λίγο αλλά έτσι είμαι εγώ. Παθιάζομαι. Και επειδή είχα πολλές προσδοκίες και απογοητεύτηκα, τον μίσησα. Αν το ίδιο πράγμα το άκουγα από 2 νέους 15άρηδες σε κανά υπόγειο, ίσως και να το λάτρευα. Τώρα που το άκουσα στο Ηρώδειο με 65 όργανα και μέσα στη χλιδή, μου φάνηκε κοροϊδία}.

Γυρίζω στο θέμα μου.
Δεν μπορεί λοιπόν να άρεσε σε όλους. Άκουγα τους διπλανούς μου. Αυτά τα υπόκωφα μουγκρητά βαρεμάρας και απογοήτευσης και οι ψίθυροι κατά τη διάρκεια της συναυλίας (τύπου "τί μαλακία είναι αυτό;" και "σ' άρεσε;" ) υπήρχαν. Πιστέψτε με, υπήρχαν. Επίσης μετά το τέλος της συναυλίας άκουσα παράπονα. Άρα σαν εμένα υπήρχαν και άλλοι (που την ώρα που το άκουγαν δεν τους άρεσε) . Τότε πως είναι δυνατόν όλοι αυτοί να καταχειροκρότησαν αυτόν τον άνθρωπο όταν τελείωσε.. Τους παρατηρούσα. Όλοι με μια απίστευτη θέρμη χειροκροτούσαν και αποθέωναν τον Priesner, μετά σηκώθηκαν και όρθιοι και δεν τον άφηναν να φύγει από τη σκηνή, και αφού σηκώθηκαν όλοι όρθιοι, άρχισαν να φωνάζουν. Όλοι έπρεπε να κάνουν κάτι που θα τον κάνει να νιώσει καλύτερα. Έβλεπα τους διπλανούς μου, που πριν από λίγο -κατά τη διάρκεια- σχολίαζαν μεταξύ τους τον τύπο της απέναντι (πολύ απέναντι όμως) πολυκατοικίας που αναβόσβηνε το φως, τους έβλεπα να ζητωκραυγάζουν τον άνθρωπο που δεν κατάφερε να τους παρασύρει με τη μουσική του. Φανταστείτε να τα κατάφερνε κιόλας.
Τα είδα όλα αυτά και κατέληξα. Είναι φαινόμενο της εποχής μας. Παλαιότερα υπήρχε η σειρά "εκμεκ παγωτό". Τη θυμάστε; Τότε εισήχθη ένας νέος όρος -όχι τόσο στο λεξιλόγιό μας όσο στην νοοτροπία μας- ..η οσφυοκαμψία. Δεν είναι μόνο αυτό αλλά είναι και αυτό. Έπρεπε να τον χειροκροτήσουμε επειδή ήταν ο Priesner. Ήταν τιμή μας που ήρθε ο Priesner στην Ελλάδα. Έπρεπε να τον αποθεώσουμε. Είπε και κάτι γλυκανάλατα λόγια κάποια στιγμή για τους ευλογημένους Έλληνες και τα μοιραία θύματα και ήρθε και έδεσε. Της πουτάνας έγινε στο χειροκρότημα.
Τι να κάνω όμως που δεν μπορώ να χειροκροτήσω κάτι που δεν μου αρέσει... Τί να κάνω που δεν σηκώνονται τα χέρια μου με τίποτα...

Σαλάτα είσαι Θεά. Ό,τι και να πούμε είναι λίγο

Τι άλλο θα ακούσουμε;

Διάβασα ένα post που έθετε τον εξής προβληματισμό: Είναι σωστό να βάζουμε διαφημίσεις στα blogs γνωρίζοντας ότι την ίδια στιγμή ¨"σκοτώνουμε τις εφημερίδες αφού τους κλέβουμε τα έσοδα;"
Πριν ξεκινήσω να σημειώσω δύο πράγματα.

1. Ο blogger απλά μετέφερε ένα άρθρο ενός Αμερικάνου καθηγητή που έθεσε τον προβληματισμό.
2. Αναδημοσιεύω εδώ το σχόλιό μου στο blog και το εμπλουτίζω (αναφορικά πάντα με τον καθηγητή) γιατί εκεί ένιωθα φιλοξενούμενος και ήθελα να κρατήσω ένα επίπεδο. Εδώ δεν θα κρατήσω κανένα επίπεδο.

Ξεκινάω λοιπόν: E... όχι και να λυπόμαστε τους μεγάλους εκδοτικούς οργανισμούς με τα απίστευτα συμφέροντα και τις σχέσεις διαπλοκής. Ε... όχι και να λέμε ότι σκοτώνουμε τις εφημερίδες βάζοντας διαφημισεις στα blogs. Η διαφήμιση στα blogs είναι μια μεγάλη κουβέντα αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχει συνάρτηση με τη δολοφονία των εφημερίδων... ΕΛΕΟΣ. Μήπως να τους ζητήσουμε και συγγνώμη που είναι δισεκατομμυριούχοι; Και μιλάμε και για την Αμερική... ΕΛΕΟΣ. και συνεχίζω πάνω στο ίδιο θέμα

Σιγά ρε μην νιώσουμε και ντροπή και ενοχές επειδή θα τολμήσουμε να τους πάρουμε μέρος από τη διαφημιστική πίτα... (πόσο μεγάλο κομμάτι να είναι αυτό;) . Οι εφημερίδες θα έπρεπε να ζουν μόνο από τις πωλήσεις τους χωρίς να έχουν καμία διαφήμιση και άρα εξάρτηση από κανένα επιχειρηματία. Για πες μου ρε καθηγητή μαλάκα που θέτεις και προβληματισμούς πότε θυμάσαι τελευταία φορά εφημερίδα να χτύπησε δημοσιογραφικά επιχειρηματία που της δίνει λεφτά και της χώνει διαφήμιση; Για πες μας ρε καθηγητή μαλάκα που φοβάσαι για την επιβίωση των εφημερίδων εξαιτίας των blogs (αδιανόητο σενάριο για τον απλούστατο λόγο ότι οι εταιρείες ποτέ δεν θα επιλέξουν ένα από τα δύο. Θα βάλουν και στα δύο) ξέρεις κανέναν εκδότη εφημερίδας φτωχό; Γιατί για αυτούς γίνεται λόγος. Οι μικρές επαρχιακές εφημερίδες δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα. Αυτά που έπαιρναν, θα παίρνουν. Ο λόγος γίνεται για τους μεγάλους. Τώρα βάλτε τα όλα αυτά επί χίλια γιατί μιλάμε για την Αμερική... Μπορείτε να φανταστείτε την τσάτσικη μαλακία που έθεσε ως προβληματισμό ο απίστευτος μαλάκας καθηγητής; Σκοτώνουμε τις εφημερίδες -λέει- αν βάζουμε διαφημίσεις στα blogs. ΕΛΕΟΣ ρε πούστη με τους τσάτσους επιτέλους.

Να ρωτήσω κάτι;

- Γιατί λέμε "κοιμάται σαν μωρό", όταν τα μωρά ξυπνάνε κάθε δύο ώρες;

- Αν ένας κουφός πρέπει να πάει στο δικαστήριο, εξακολουθεί η διαδικασία να λέγεται ακροαματική;

- Γιατί πατάμε όλο και πιο δυνατά το τηλεκοντρόλ οταν ξέρουμε οτι οι μπαταρίες τα έχουν φτύσει;

Άκου εκεί...

Οι στατιστικές λένε ότι ένας στους τέσσερις Έλληνες υποφέρει από κάποια διανοητική διαταραχή.

Σκέψου τους τρεις καλύτερους φίλους σου.

Αν είναι υγιείς, τότε έχεις πρόβλημα...

Ωραίος...!!!

Κοίτα να δεις που τριγυρνώντας στη blogόσφαιρα βρήκα και τη φωτογραφία του από κάτω... Απίστευτο; Ευχαριστούμε τον ερημίτη

Ανέκδοτο !

Τι έκανε ο Μητσοτάκης με τη Μαρίκα αυτό το καλοκαίρι;

Το γύρο της Πελοποννήσου ! ! !

Γεια σου πατρίδα

Με τη συνεργασία του Bolek

Μουλώνω [=δεν μιλώ]. Η λέξη παράγεται από το ομηρικό "μόνη" και είναι παρόμοιο με το ρήμα μύω=κλείνω τα χείλη. Μια φράση που χρησιμοποιείται και σήμερα είναι «Εσύ μούλουνι» δηλαδή εσύ να μη μιλάς

H παροιμία της ημέρας

Δε μου κάνει ούτε κρύο ούτε ζέστη.

Κρίμα, κρίμα, κρίμα.

Όταν μου είπε η AσπαΛένα ότι έρχεται ο Priesner στην Ελλάδα, δεν ήξερα ποιός είναι. Μπήκα στο προσωπικό του site και ενθουσιάστηκα. Οι γνωστές συγκλονιστικές μελωδίες που έχει συνθέσει για τις ταινίες του Κισλόφσκι μ' έκαναν να πιστεύω ότι στη συναυλία του στο Ηρώδειο θα ακούσω ένα μουσικό θησαυρό. Πήγα με την καλύτερη διάθεση να μαγευτώ και να αφεθώ στη μουσική του.

Και όμως αυτός ο άνθρωπος μάλωσε με τη μελωδία.

Στο πρώτο μέρος παρουσίασε το νέο του έργο. Ένα έργο άνευρο που όσο και να ψάξεις δεν θα μπορέσεις να βρεις 30 μελωδικά δευτερόλεπτα. Ο τύπος που είχε υπό τη διεύθυνσή του 65 μουσικά όργανα (της συμφωνικής της ΕΡΤ) δεν μπόρεσε να συμπαρασύρει το κοινό του ούτε για μια στιγμή. Αυτή η επιτεδευμένη παραφωνία και το τεχνητό γλυκό φάλτσο που αναδεικνύει την ανθρωπιά (με την καλύτερη των προθέσεων όλα αυτά) αν μη τι άλλο κούρασε (για να μην αρχίσω να βρίζω). Μετά πήρε το μικρόφωνο και είπε ωραία λόγια για την Ελλάδα και τους Έλληνες που όμως κατά τα άλλα μας έγραψε να μην πω που... Δεν ήξερε καν το όνομα μιας υψιφώνου που μας παρουσίασε.... Όμως τη δέχτηκε, την ενέκρινε και την παρουσίασε.

Στο δεύτερο μέρος που ακούσαμε τα γνωστά του κομμάτια, σαφώς τα πράγματα ήταν κάλύτερα. Αυτό όμως δεν αλλάζει τον κακό ήχο και την άθλια ενορχήστρωση (του πρώτου μέρους) που μ' έκαναν να πιστεύω ότι αυτός ο τύπος επειδή έγραφε "τη μουσική των ονείρων" ήθελε οπωσδήποτε να κοιμηθούμε. Οπωσδήποτε όμως...!!! Αυτό ήθελε μάλλον. Αν αυτό ήθελε το πέτυχε.

Και ενώ έχω τέτοιες σκέψεις στο μυαλό μου, τελειώνει η συναυλία και όλο το Ηρώδειο σηκώνεται και τον αποθεώνει. Μιλάμε για την απόλυτη αποθέωση. Σε ποίον; Σ' αυτόν που έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στην Ελλάδα και τα άφησε όλα να είναι από μέτρια ως άθλια.

Που μας έγραψε άντε πάλι να μην πω που....

Και μένω άναυδος ο μαλάκας. Τελικά μάλλον δίκιο έχει η Ασπα Λένα που με φωνάζει βλάχο... Δεν μπορώ να χειροκροτήσω κάτι που δεν μου αρέσει. Την ίδια ώρα οι υπόλοιποι τον αποθέωναν. Τον αποθέωναν λέμε...