Χαίρομαι που σήμερα βρήκα επιτέλους λίγη ώρα να ξανασχοληθώ με το blog μου. Αγόρασα μάλιστα και ένα βιβλίο για τα blogs και τη blogόσφαιρα. Λίγο που το ξεκίνησα, μου φάνηκε ψιλοαρπαχτή. Ποιά είναι η μόδα; Τα blogs. Ας γράψουμε ένα βιβλίο για τα blogs. Βέβαια και εγώ που το αγόρασα, δεν περίμενα να είναι και κάτι διαφορετικό. Και εξαιτίας αυτού λοιπόν, ξαναθυμήθηκα την εποχή που έψαχνα εκδοτικό οίκο για το μυθιστόρημά μου. Όλοι μου αρνήθηκαν. Αυτό μπόρεσα και το ξεπέρασα. Εκείνο που δεν θα μπορέσω ποτέ να ξεχάσω είναι εκείνη η απάντηση ενός μαλάκα εκδότη:
"Αν δεν έρθετε να το παραλάβετε εντός 10 ημερών, θα πολτοποιηθεί".
Ε... όχι βρε πούστη άντρα. Δεν είναι απάντηση αυτή. Και δεν νομίζω να έκαναν καμιά ειδική επιστολή για μένα. Προφανώς αυτή ήταν η στάνταρ φόρμα απάντησης που χρησιμοποιούσε.
Ό,τι και να είναι βρε άθλιε, είναι αυτό που έγραψα και σου το εμπιστεύθηκα. Αρνήσου το. Μην το φτύνεις έτσι όμως. Μην μου το λες έτσι. Αυτό δεν είναι ειλικρίνεια και ξεκάθαρη απάντηση. Αυτό είναι κακία. Αυτό είναι φτύσιμο. Είναι επίδειξη θέσης.
Αυτό δεν είναι... "Δεν με συμφέρει να το εκδώσω και δεν το κάνω".
Αυτό είναι... "Είμαι εκδότης και σε γαμάω επειδή εγώ είμαι ο ισχυρός σ' αυτήν τη σχέση".
Αυτό με πείραξε και δεν μπόρεσα ποτέ να ξεπεράσω. Τον ευχαριστώ όμως αυτόν τον πούστη
γιατί αποτέλεσε βασικό κίνητρο για να στήσουμε μια παρέα φίλων τον Artbomber.
Να είσαι καλά παλιόπουστα.