Η παροιμία της ημέρας

Έμαθα γδυτός και ντρέπομαι ντυμένος

Γιορτάζουμε την ειρήνη.

Eπειδή αύριο Σάββατο δεν θα μπορέσω να μπω στο blog, δεν πρέπει να ξεχάσω να σας ευχηθώ καλό Σαββατοκύριακο και να σας θυμίσω ότι αύριο 1η Σεπτεμβρίου είναι η παγκόσμια ημέρα της ειρήνης.

Σας αφήνω λοιπόν αυτήν τη σχετική (!!!) φωτογραφία για να σας ηρεμήσει, να σας γαληνέψει και να γιορτάσετε την ειρήνη όπως πρέπει...

Ζήτω η ειρήνη.

Oλέ ολέ ολέ ολέ

Eίναι ή δεν είναι Θεός; (Από τον panic)

Παντού και πάντα ...

Aυτή είναι η φωτογραφία που κέρδισε κυριολεκτικά στο νήμα το μεγάλο τελικό του διαγωνισμού που διοργάνωσε η euroleage για την καλύτερη φωτογραφία οπαδών.




Στη δεύτερη θέση στην Ευρώπη ήρθε η φωτογραφία των φανατικών του Άρη.

θα τα πούμε εκεί

Ο διάσημος συνθέτης των ταινιών του Κισλόφσκι, έρχεται στην Αθήνα...ΤΡΙΤΗ 4 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ στο Ηρώδειο.

«...Κάποτε είχαμε από κοινού την ιδέα να πούμε την ιστορία μιας ζωής μέσα από ένα κοντσέρτο. Η πρεμιέρα επρόκειτο να δοθεί στην Ακρόπολη της Αθήνας. Σχεδιάζαμε να είναι ένα μεγάλο καλλιτεχνικό γεγονός...ο Κριστόφ Κισλόφσκι θα ήταν ο σκηνοθέτης και εγώ επρόκειτο να αναλάβω τη σύνθεση της μουσικής...αλλά ήταν η ίδια η ζωή που έγραψε ένα τέλος διαφορετικό. Ο Krzysztof Kieslowski πέθανε στις 13 Μαρτίου 1996...»

Ο Πράισνερ έγραψε για την νέα του παραγωγή:

Γιατί οι φτωχοί έχουν πληγεί τόσο από απελπισία; Γιατί οι πλούσιοι νιώθουν πιο μόνοι από ποτέ; Αγκαλιάζει τα πάντα, νύχτα και όνειρα, ησυχία που ξυπνάει την αναστάτωση. Νύχτα που περικλείει λύπη και απελπισία. Όνειρα με την ελπίδα για μεταμόρφωση. Ας ακούσουμε με προσοχή τον Ιώβ. Ίσως μετά να επικρατήσουμε έναντιΤων συνθημάτων, των ετικετών, των ψευδαισθήσεων και της αδιαφορίας, Τα λίκνα που μας περιβάλλουν..

Γειά σου πατρίδα..

Με τη συνεργασία του Bolek

Τσιρβούλ'[ία] ή Τσαρβούλ' [ια] [=Τα τσιρβούλια ή τσαρβούλια ήταν ελαφριά υποδήματα φτιαγμένα από δέρμα ζώου ιδίως χοίρου]. Στο χωριό τα φορούσαν ως τη δεκαετία του '40 και πιο πολύ στην Βουλγαρική κατοχή. Γιατί εκείνη την εποχή τα παπούτσια ήταν είδος πολυτελείας. Στα παιδικά μας χρόνια, όταν παίζαμε ποδόσφαιρο, και κάποιος σούταρε "στον γάμο του καραγκιόζη" λέγαμε: "έριξε ένα τσαρβούλι!"

Η παροιμία της ημέρας

Έκλασε η νύφη, σχόλασε ο γάμος.

Και ακόμη δεν είδατε τίποτα

Δεν θα μας τρελάνετε εσείς κύριοι της κυβέρνησης. Εμείς θα σας τρελάνουμε...
Ιδού το μανιφέστο της απόλυτης τσιμεντοποίησης (με την καλή έννοια).

Κυκλοφορεί στα blogs εδώ και μέρες. Συγχαρητήρια. Όλα τα άλλα είναι ασσύμετρες μαλακίες.

Πολύδωρας... το πολυ-δώρο στο ΠΑΣΟΚ

Ε...ρε τι άλλο θα ακούσουμε ή μάλλον τι άλλο θα τους αφήνουμε να λένε ή καλύτερα ποιόν άλλον θα ψηφίσουμε και θα έχουμε Υπουργό.

Αυτός ο κύριος είναι Έλληνας Υπουργός. Σας το ορκίζομαι ότι είναι Έλληνας Υπουργός. Μα την Παναγία δηλαδή... Δεν το πιστεύετε με τίποτα, έτσι; Και όμως κύριοι. Και όμως...

Ξεκινήσαμε...

Η φαντασία των bloggers είναι ασσύμετρη... απειλή.

Γεια σου πατρίδα

Λείξα [=λιχουδιά]. Η λέξη προέρχεται από το ρήμα λείχω="γλείφω",
εξ ου και ο λείξουρος δηλαδή αυτόν που του αρέσουν τα γλυκά

Συγχαρητήρια

Ανακάλυψα ένα απίστευτο blog. Απολαύστε ένα μικρό δείγμα από τη σαλάτα εποχής

Γεια σου πατρίδα

Με τη συνεργασία του Bolek

Ζούδια : Υποκοριστικό του "ζώα" αλλά τη λέξη ως συνήθως τη χρησιμοποιούν μεταφορικά π.χ. «δουλεύουν σα ζούδια (=κρυφά)

Σεληνιακό τοπίο

(οι φωτογραφίες είναι από το in.gr)

Πήγα για επαγγελματικούς λόγους στην Ανδρίτσαινα και στο Μάτεσι όταν είχαν εκκενωθεί εξαιτίας υψηλού κινδύνου.

Μίλησα με τους ανθρώπους που περίμεναν από στιγμή σε στιγμή να καταστραφούν οι περιουσίες τους.

Και μετά βγήκαμε με την κάμερα στο δάσος.

Η εικόνα των καμένων δένδρων και του φαλακρού βουνού είναι άσχημη, αποκρουστική, κακή, θυμίζει σεληνιακό τοπίο, είναι αφύσικη, σκληρή, άγρια και χυδαία.

Και ξαφνικά είδαμε την απέναντι πλαγιά που λαμπύριζε. Και ξαφνικά πίσω μας έπεσε ένα δένδρο υποκύπτοντας στις φλόγες που για ώρα του έκαιγε το είναι του.

Ήθελα να πάω στη φωτιά για ρεπορτάζ. Όταν περάσει όλο αυτό, έχω να πω και άλλα...

H παροιμία της ημέρας

Άρπαξε να φας και κλέψε να 'χεις.

Ποιός πούστης...;;;;

Τον Ιούνιο έλαβε χώρα η Συνεδρίαση του Κεντρικού Συντονιστικού Οργάνου Πολιτικής Προστασίας για τον Καύσωνα και τις πυρκαγιές.

Μάλλον δεν κατάφεραν και πολλά...

Μετά υποδέχθηκαν την Κορεάτικη αντιπροσωπεία και αντάλλαξαν δώρα και συγχαρητήρια και ευχές.

Μάλλον οι ευχές δεν έπιασαν

Μετά ξανασυνεδρίασε η ηγεσία της πολιτικής προστασίας...

και ο Υπουργός ξαναβράβευσε εθελοντές , δασοπυροσβέστες και ξαναντάλλαξαν συγχαρητήρια και ευχές...

Ούτε αυτές οι ευχές έπιασαν δυστυχώς...

Έχουμε πόλεμο κύριοι. Έναν ακήρυχτο πόλεμο.

Η ανικανότητά τους και η απίστευτη νοοτροπία τους είναι ένα θέμα.

Όμως αυτές τις ημέρες πείστηκα ότι προέχει να βρούμε τον εχθρό.

Ποιός πούστης ...;;;

Έ λ ε ο ς ! ! !

Μεγάλωσα σε μια πόλη που ποτέ δεν δοκιμάστηκε από φωτιές. Πάντα , μια ζωή οι πυροσβέστες έπαιζαν τάβλι.

Μετά σπούδασα σε μια πόλη που επίσης ποτέ δεν θυμάμαι να υπήρξε τέτοιο θέμα. (Εργαζόμουν ως δημοσιογράφος και ποτέ δεν έκανα σχετικό ρεπορτάζ).

Χθες λοιπόν που ξαφνικά ξύπνησα στο σπίτι της αρραβωνιαστικιάς μου στο Χολαργό και άκουσα ότι έπιασε φωτιά και άκουγα κλάματα και ουρλιαχτά κατοίκων που έφευγαν σχεδόν σε πανικό από τα σπίτια τους - σκεφτείτε ότι δεν κινδυνέψαμε τελικά- συνειδητοποίησα ότι ποτέ μα ποτέ κανείς δεν μου μίλησε για το τι πρέπει να κάνω σε περίπτωση πυρκαγιάς. Ποτέ δεν μας μίλησαν στο σχολείο έστω και σε θεωρητικό επίπεδο, ποτέ δεν μας ενημέρωσε κανείς. Ακόμη και στο αεροπλάνο ή στο πλοίο σ' ενεμηρώνουν. Για το σεισμό πολλές φορές. Για τη φωτιά.. καμία.

H παροιμία της ημέρας

Άλλοι σπέρνουν και θερίζουν κι άλλοι τρών' και μαγαρίζουν.