ΠΡΟΣΟΧΗ.. οποιασδήποτε μορφής χρήση αυτού του κειμένου ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ. Μας έχουν πρήξει με τα πνευματικά δικαιώματα. Μωρέ μακάρι να το διαβάσετε και να σας ξεκλέψει κανένα χαμόγελο.
(συνέχεια από το προηγούμενο post 5 Ιουλίου 2007)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3Ο
Νόκ, νοκ...
Η ώρα έφτασε να είναι 10 και μαζί της έφερε όλη την επισημότητα της
στιγμής. Αν ήταν ταινία, η εικόνα θ' ακολουθούσε το πρόσωπο του Ορέστη καρέ καρέ να ξεκινά από το ρολόι και να ταξιδεύει προς την πόρτα, που βογκούσε με πανιά της την αγωνία και την προσμονή. Τίποτα σημαντικό για την ανθρωπότητα ή τον κόσμο. Τίποτα ενδιαφέρον για όλους τους άλλους... άκρως όμως απόρρητο και τρελό μυστικό για δύο από τα πέντε δισεκατομμύρια άτομα πάνω στη γη. Ο Στέφανος φάνηκε συνεπής στο ραντεβού με τον άλλο του εαυτό.
-«Εγώ είμαι έτοιμος να σεργιανίσω απόψε στη στεριά» και έδειξε υπερήφανα την σακούλα που κρατούσε στο χέρι.
-«Και εγώ μια τσάρκα θα την κάνω μόρτη» απήντησε ο Ορέστης, ανοίγοντας με μια βαριά και αργή κίνηση το οπτικό πεδίο του φίλου του προς τη δική του
τσάντα, που αναπαυόταν και περίμενε να βγάλει τα καλά της στην κόκκινη
πολυθρόνα του δωματίου. Οι 2 άντρες διάλεξαν χώρους και απομακρύνθηκε ο ένας από τον άλλο με βιασύνη και απόλυτη μυστικοπάθεια.
[10.17 στην τουαλέτα] Ένα ψεύτικο μουστάκι παχύ και έντονο πάνω στο
ντουλαπάκι, 2 ταλαιπωρημένα παπούτσια κάτω από τον νιπτήρα και ο Στέφανος προσπαθώντας να χαλάσει τα μαλλιά του με μια τσατσάρα κοιτάζει τον καθρέφτη και λέει στον Στέφανο «αυτά δεν γίνονται».
[10.18 στο υπνοδωμάτιο] Ένα ψεύτικο λεπτό και γυαλιστερό μουστάκι στο
κομοδίνο, ένα ολοκαίνουριο καβουράκι, που σου εμπνέει σεβασμό, βασιλικά
τοποθετημένο στο κρεβάτι και ο Ορέστης προβάροντας το ύφος του, κοιτάζει
στον καθρέφτη και λέει στον Ορέστη «αυτά δεν γίνονται».
10.31... «είσαι έτοιμος ρε;» Ένας άγνωστος τύπος με το αριστερό χέρι στην
τσέπη του, που τσαλάκωνε ελαφρώς το μαύρο σακάκι (συνέχεια του μαύρου
παντελονιού και των μαύρων σκαρπινιών) με το τσιγάρο στο στόμα και το κεφάλι γερμένο μάγκικα προς τα αριστερά ακριβώς κάτω από το προσεγμένο -όπως τα υπόλοιπα- καβουράκι... φώναζε επιβλητικά απαιτώντας απάντηση και πάντοτε προσπαθώντας να ξεπεράσει το άγχος του μήπως και ξεκολλήσει το μουστάκι, που δεν είχε τοποθετήσει σωστά πάνω του.
-«Βίρα τις άγκυρες» Η πόρτα άνοιξε και από την τουαλέτα ξεπρόβαλε ένας τύπος βαρύς με ανοιχτό πουκάμισο στο στήθος και με γυρισμένα μανίκια ως τα μπράτσα (στολισμένα με τατουάζ γοργόνες). Από το κλειστό του στόμα κρεμόταν δεξιά μια σκαλιστή ξύλινη πίπα. Το παντελόνι του κουρασμένο σαν το βλέμμα του. Ο δεύτερος άγνωστος τύπος του σπιτιού απάντησε χωρίς να αφήσει περιθώρια για περαιτέρω διάλογο και πάντοτε προσπαθώντας να ξεπεράσει το άγχος του μήπως και ξεκολλήσει το μουστάκι, που δεν είχε τοποθετήσει σωστά πάνω του.
Καπετάν Στέφανος
Έχει ταξιδέψει μίλια άπειρα όσα
και τ' αστέρια. Του αρέσει η θάλασσα, φοβάται
τη στεριά. Αν δεν κουνιέται, ζαλίζεται και αν δεν
βρέχεται, κρυώνει. Ξεχωρίζει τους ανθρώπους σε καλούς
και κακούς. Αποφάσισε να πάει στα καράβια
για να μάθει τον κόσμο και τη ζωή.
Ξέρει ότι τη ζωή ακόμα δεν την έμαθε.
Νόκ, νοκ...
Η ώρα έφτασε να είναι 10 και μαζί της έφερε όλη την επισημότητα της
στιγμής. Αν ήταν ταινία, η εικόνα θ' ακολουθούσε το πρόσωπο του Ορέστη καρέ καρέ να ξεκινά από το ρολόι και να ταξιδεύει προς την πόρτα, που βογκούσε με πανιά της την αγωνία και την προσμονή. Τίποτα σημαντικό για την ανθρωπότητα ή τον κόσμο. Τίποτα ενδιαφέρον για όλους τους άλλους... άκρως όμως απόρρητο και τρελό μυστικό για δύο από τα πέντε δισεκατομμύρια άτομα πάνω στη γη. Ο Στέφανος φάνηκε συνεπής στο ραντεβού με τον άλλο του εαυτό.
-«Εγώ είμαι έτοιμος να σεργιανίσω απόψε στη στεριά» και έδειξε υπερήφανα την σακούλα που κρατούσε στο χέρι.
-«Και εγώ μια τσάρκα θα την κάνω μόρτη» απήντησε ο Ορέστης, ανοίγοντας με μια βαριά και αργή κίνηση το οπτικό πεδίο του φίλου του προς τη δική του
τσάντα, που αναπαυόταν και περίμενε να βγάλει τα καλά της στην κόκκινη
πολυθρόνα του δωματίου. Οι 2 άντρες διάλεξαν χώρους και απομακρύνθηκε ο ένας από τον άλλο με βιασύνη και απόλυτη μυστικοπάθεια.
[10.17 στην τουαλέτα] Ένα ψεύτικο μουστάκι παχύ και έντονο πάνω στο
ντουλαπάκι, 2 ταλαιπωρημένα παπούτσια κάτω από τον νιπτήρα και ο Στέφανος προσπαθώντας να χαλάσει τα μαλλιά του με μια τσατσάρα κοιτάζει τον καθρέφτη και λέει στον Στέφανο «αυτά δεν γίνονται».
[10.18 στο υπνοδωμάτιο] Ένα ψεύτικο λεπτό και γυαλιστερό μουστάκι στο
κομοδίνο, ένα ολοκαίνουριο καβουράκι, που σου εμπνέει σεβασμό, βασιλικά
τοποθετημένο στο κρεβάτι και ο Ορέστης προβάροντας το ύφος του, κοιτάζει
στον καθρέφτη και λέει στον Ορέστη «αυτά δεν γίνονται».
10.31... «είσαι έτοιμος ρε;» Ένας άγνωστος τύπος με το αριστερό χέρι στην
τσέπη του, που τσαλάκωνε ελαφρώς το μαύρο σακάκι (συνέχεια του μαύρου
παντελονιού και των μαύρων σκαρπινιών) με το τσιγάρο στο στόμα και το κεφάλι γερμένο μάγκικα προς τα αριστερά ακριβώς κάτω από το προσεγμένο -όπως τα υπόλοιπα- καβουράκι... φώναζε επιβλητικά απαιτώντας απάντηση και πάντοτε προσπαθώντας να ξεπεράσει το άγχος του μήπως και ξεκολλήσει το μουστάκι, που δεν είχε τοποθετήσει σωστά πάνω του.
-«Βίρα τις άγκυρες» Η πόρτα άνοιξε και από την τουαλέτα ξεπρόβαλε ένας τύπος βαρύς με ανοιχτό πουκάμισο στο στήθος και με γυρισμένα μανίκια ως τα μπράτσα (στολισμένα με τατουάζ γοργόνες). Από το κλειστό του στόμα κρεμόταν δεξιά μια σκαλιστή ξύλινη πίπα. Το παντελόνι του κουρασμένο σαν το βλέμμα του. Ο δεύτερος άγνωστος τύπος του σπιτιού απάντησε χωρίς να αφήσει περιθώρια για περαιτέρω διάλογο και πάντοτε προσπαθώντας να ξεπεράσει το άγχος του μήπως και ξεκολλήσει το μουστάκι, που δεν είχε τοποθετήσει σωστά πάνω του.
Καπετάν Στέφανος
Έχει ταξιδέψει μίλια άπειρα όσα
και τ' αστέρια. Του αρέσει η θάλασσα, φοβάται
τη στεριά. Αν δεν κουνιέται, ζαλίζεται και αν δεν
βρέχεται, κρυώνει. Ξεχωρίζει τους ανθρώπους σε καλούς
και κακούς. Αποφάσισε να πάει στα καράβια
για να μάθει τον κόσμο και τη ζωή.
Ξέρει ότι τη ζωή ακόμα δεν την έμαθε.
Μάγκας Ορέστης
Ο μάγκας είναι άνθρωπος σωστός και ντόμπρος.
Μεγάλωσε με τις αρχές της ηθικής. Μ' αυτές πρέπει
να προχωρήσει ο κόσμος. Δεν δέχεται αστεία, χειρονομίες
και πειράγματα. Δεν προσβάλλει, δεν θέλει να τον προσβάλλουν
δεν κοιτάει περίεργα, δεν θέλει να τον κοιτάνε περίεργα .
Αξίζει να σκοτώσεις για την οικογένειά σου. Αξίζει να θυσιαστείς για
τους φίλους σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου