Αγαπητό μου ημερολόγιο 8

Γύρισα...! Μάλλον το πέρασα. Και αν το πέρασα, μένει άλλο ένα. Ήταν άλλη μια επιβεβαίωση ότι πλέον στην ηλικία μου, η εξεταστική δεν είναι θέμα διαβάσματος αλλά θέμα εμπειρίας. Είμαι εισακτέος του 96 και το 2007 δίνω μαθήματα ακόμη. Από εμπειρία λοιπόν σκίζω. Ακούστε με και δεν θα χάσετε.
Εσείς που είστε -σαν και εμένα- αιώνιοι φοιτητές και τα έχετε παρατήσει, θα κάνετε το εξής.
1) Θα αποφασίσετε ότι θέλετε να πάρετε το πτυχίο σας και θα πάτε να το δώσετε. (δεν αρκεί αυτό).
2) Θα πάτε και θα κάτσετε στην πρώτη σειρά. Όχι σαν τότε που ψάχνατε εναγωνίως την τελευταία θέση για να βγάλετε τα σκονάκια σας (ούτε αυτό είναι αρκετό βέβαια).
3) θα γράψετε ό,τι σας φαίνεται λογικό στα θέματα (δεν αρκεί ούτε αυτό).
4) Στο τέλος του γραπτού σας θα γράψετε το εξής υστερόγραφο: Είναι το τελευταίο μου μάθημα και μην ξεχνάτε ότι είμαι εισακτέος του 96. Ε Λ Ε Ο Σ ! !

Μία- δύο- τρεις...πού θα πάει, κάποια στιγμή κάποιος από αυτούς που βαθμολογούν - που δεν είναι πάντα οι καθηγητές αλλά βοηθοί ή επιστημονικοί συνεργάτες τους θα συγκινηθεί.

Αυτό που διαβάσατε το θεωρείτε γελοίο; Είναι... Είναι όμως τόσο γελοίο όσο το να ζητάς στην εποχή μας αποστήθιση από τους αυριανούς επιστήμονες. Είναι επίσης τόσο γελοίο όσο και αυτοί που θα μου περάσουν το μάθημα. . . .