Μεγάλωσα σε μια πόλη που ποτέ δεν δοκιμάστηκε από φωτιές. Πάντα , μια ζωή οι πυροσβέστες έπαιζαν τάβλι.
Μετά σπούδασα σε μια πόλη που επίσης ποτέ δεν θυμάμαι να υπήρξε τέτοιο θέμα. (Εργαζόμουν ως δημοσιογράφος και ποτέ δεν έκανα σχετικό ρεπορτάζ).
Χθες λοιπόν που ξαφνικά ξύπνησα στο σπίτι της αρραβωνιαστικιάς μου στο Χολαργό και άκουσα ότι έπιασε φωτιά και άκουγα κλάματα και ουρλιαχτά κατοίκων που έφευγαν σχεδόν σε πανικό από τα σπίτια τους - σκεφτείτε ότι δεν κινδυνέψαμε τελικά- συνειδητοποίησα ότι ποτέ μα ποτέ κανείς δεν μου μίλησε για το τι πρέπει να κάνω σε περίπτωση πυρκαγιάς. Ποτέ δεν μας μίλησαν στο σχολείο έστω και σε θεωρητικό επίπεδο, ποτέ δεν μας ενημέρωσε κανείς. Ακόμη και στο αεροπλάνο ή στο πλοίο σ' ενεμηρώνουν. Για το σεισμό πολλές φορές. Για τη φωτιά.. καμία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου