Μια κοινωνία χίλιες κραυγές - συνέντευξη από τις "τύψεις μου".

Σήμερα που βγάζουμε κυβέρνηση (εμείς οι Έλληνες εννοώ) αποφάσισα να θυμηθώ το συγκεκριμένο σημείο απο το μυθιστόρημά μου. Ο ήρωας παίρνει συνέντευξη από τις τύψεις του.


Και ήρθαν οι τύψεις και έκατσαν απέναντί μου.

-«Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί να πρέπει να υπάρχετε τύψεις. Τί θέλετε από μένα;
Δεν έχω δικαίωμα να κάνω λάθη;»
-«Δεν είναι αυτή η κληρονομιά που σου δόθηκε».
-«Το ξέρετε οτι σας μισώ, οτι μου προκαλείτε αηδία; Είστε σιχαμερές σαν τα
σκατά. Σας δημιουργεί η τάξη και η καθημερινότητα και μια συνθήκη πολιτισμού
που μισώ. Θέλω να σας σκοτώσω».
-«Μας δημιουργεί ο αρχέγονος άνθρωπος. Ο πρώτος πίθηκος που δάκρυσε όταν σκότωσε τα παιδιά του και που δακρύζει ακόμα».
-«Είστε απλά μια αρρωστημένη σκέψη. Για να υπάρξετε σημαίνει οτι έκανα κάτι,
που ήθελα και δεν θέλω να ζητώ συγγνώμη γι αυτά που κάνω και αυτά που
αισθάνομαι ούτε στον εαυτό μου».
-«Για να υπάρξουμε σημαίνει οτι έκανες κάτι που έκανες αλλά που δεν θέλεις
πια».
-«Όχι, έκανα κάτι που οι άλλοι μ`έκαναν να το θεωρώ λάθος. Δεν θέλω οι
επιθυμιές να έχουν κανόνες».
-«Χαμένος αυτός που αναζητά την ασυδοσία διότι και αυτή χορταίνεται και
πλέον δεν μένει τίποτα καινούριο να δοκιμάσει».
-«Αφού ζείτε από εμένα γιατί δεν υπακούετε σε μένα;»
-«Δεν θα συμφιλιωθούμε ποτέ. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε το τέλος του κόσμου. Ο
άνθρωπος θα ξαναβγάλει τριχιά. Δεν θα ξαναγραφτεί κανένα άλλο ποίημα».
-«Εσείς γιατί ήλθατε όταν χώρισα αφού εγώ είχα δίκιο;»
-«Την καρδιά σου δεν την ρώτησες καθόλου όμως και ας φώναζε αυτή».
-«Δεν μπορούμε να κάνουμε πάντα αυτό που θέλουμε και το ξέρετε καλά. Έπραξα το σωστό και όμως δεν μ`αφήνατε να ησυχάσω για μέρες».
-«Ποιός σου είπε οτι αυτό ήταν το σωστό;»
-«Απ`όλες τις τύψεις μου ποιά είναι η πιο δυνατή; Ποιά πρέπει να φοβάμαι
περισσότερο;»
-«Έλα, με γνωρίζεις».
-«Είσαι η τύψη της αποτυχίας;»
-«Είμαι η τύψη που σου θυμίζει οτι έχεις πάρει κάποιου άλλου την θέση
σ`αυτόν τον κόσμο. Κάποιος άλλος θα μπορούσε να ζει αντί για σένα. Εγώ σε
κάνω να θες να γίνεις καλύτερος άνθρωπος, όχι από τύψεις αλλά από
ευγνωμοσύνη».
-«Πότε σ` έκανα να νιώσεις πιο δυνατή;»
-«Στην πρώτη σου έκτρωση».
-«Μα εγώ δεν έχω κάνει έκτρωση. Είμαι άνδρας».
-«Ουπς. Λάθος φίλε. Sorry, ε; Αν βρεις την Ελένη, πες της να με πάρει».